Luchttaxi’s – de toekomst van stedelijke mobiliteit?
Steeds meer mensen wonen in steden. De Verenigde Naties schatten dat in 2050 twee derde van de wereldbevolking in stedelijke gebieden zal wonen. Deze ontwikkeling zal de huidige vormen van mobiliteit tot het uiterste drijven en nieuwe uitdagingen voor stads- en vervoersplanners opleveren. Kunnen ontwrichte technologieën, zoals autonome luchttaxi’s, nieuwe oplossingen bieden voor deze uitdagingen?
Vliegende taxi’s worden ook wel Vertical Take-Off en Landing (VTOL) vliegtuigen genoemd. Zoals de naam al doet vermoeden, kunnen ze verticaal opstijgen, zweven en landen. Het idee dat vliegende taxi’s een betrouwbaar en snel alternatief kunnen worden voor traditionele transportdiensten over land, kreeg de laatste jaren veel aandacht. Kunnen ze serieus deel gaan uitmaken van de toekomstige mobiliteitsmix?
Een luchttaxi dienst kan op aanvraag worden aangeboden met een netwerk van landingshubs, vergelijkbaar met kabelbaanstations, waar passagiers aan of van boord gaan. Ze kunnen onafhankelijk van het wegennet en dus van files opereren, waardoor de aankomsttijd nauwkeurig kan worden berekend. Dit maakt het gebruik bijzonder veelbelovend voor luchthavenshuttlediensten.
In samenwerking met Volocopter onderzoekt de Duitse Fraport AG in Frankfurt manieren om binnenkort een vliegende taxiservice aan te bieden aan klanten. Vanwege de hoge productiekosten zal de service in eerste instantie niet geschikt zijn voor de massamarkt. Naarmate het aantal gebruikers groeit, zal echter ook de productie toenemen, waardoor elke reis onvermijdelijk goedkoper wordt.
Publieke acceptatie van luchttaxi’s
Maar zouden VTOL-diensten de toegankelijkheid in stedelijke gebieden verbeteren? En hoe groot zou de vraag zijn?
Tussen 2011 en 2014 onderzocht het EU-onderzoeksproject myCopter de acceptatie van luchttaxi’s in steden in Engeland, Duitsland en Zwitserland. Terwijl de inwoners van Liverpool enthousiast waren over het idee om niet meer vast te zitten in het verkeer, reageerden de Zwitsers in Zürich terughoudender. In de Duitse stad Tübingen was men zelfs bang dat vliegende taxi’s hun privacy zouden aantasten. Een oplossing voor dit probleem kunnen echter speciale vluchtcorridors zijn voor luchttaxi’s, bijvoorbeeld boven snelwegen. Het verkeer is daar al druk, dus verstoringen in woonwijken zullen weinig voorkomen.
Een andere grote zorg was de veiligheid van vliegende taxi’s. Prof. Dr. Heinrich H. Bülthoff, hoofd van het myCopter project, verklaart: “Het is interessant om te zien hoe slecht mensen de kansen kunnen inschatten. We accepteren 3.000 slachtoffers die elke dag omkomen bij verkeersongevallen. Het risico op ongelukken is in de lucht veel lager dan op de weg. Een luchttaxi zou in staat zijn om obstakels te vermijden door niet alleen zijwaarts te vliegen, maar ook erboven of eronder. Daarnaast kan voor dit soort luchtverkeer automatische communicatiesystemen worden gebruikt, vergelijkbaar met car-to-car-communicatie. Op onze wegen daarentegen zullen we de komende decennia niet veel van die auto’s zien die deze communicatiesystemen wél hebben.”
Infrastructuur – sleutel tot succes
Publieke acceptatie zal doorslaggevend zijn voor de invoering van luchttaxi’s als aanvulling op het openbaar vervoer. Een andere belangrijke factor is infrastructuur. Potentiële aanbieders worden geconfronteerd met een grote verscheidenheid aan vragen: Waar moeten die VTOL-hubs worden gevestigd om zoveel mogelijk klanten te bereiken? Welk prijssysteem zou winstgevend zijn? Hoe moet de luchttaxi vloot worden opgebouwd om een hoog serviceniveau te garanderen?
Steden zijn vooral geïnteresseerd in het verschuiven van verkeer naar luchtverkeer, als een manier om de congestie op de wegen te verminderen. Het bouwen van VTOL-hubs is ook een kwestie van ruimte, een zeldzaam goed in de meeste steden. En de planning van die hubs moet ook de nodige energievoorziening en ruimte voor onderhoud en reparaties omvatten.
Een idee is om eenvoudigweg daken van bestaande gebouwen te gebruiken – zoals nu al het geval is voor helikopters. De geschatte kosten van de investering zouden veel lager zijn dan de bouw van nieuwe stations of luchthavens.
Vervoersmodelleurs zullen te maken krijgen met uitdagingen zoals de opzet van de on-demand service, de combinatie met andere vervoersvormen en de selectie van goede locaties voor de hubs. Vervoersvraagmodellen kunnen helpen om vooraf de effecten van luchttaxi’s op de verkeerssituatie in steden te simuleren en te analyseren.
Samen met mijn twee collega’s, Dr. Petr Senk en Udo Heidl, hebben we bij PTV Group een modelleringsalgoritme ontwikkeld dat deze uitdagingen aanpakt en een template kan bieden voor het modelleren van de vraag naar vervoer van luchttaxi’s.